Wilsons Promotory met twee Duitsers
Blijf op de hoogte en volg Carolien
29 November 2015 | Australië, Wilsons Promontory
Hallo allemaal,
Ik hoop dat alles goed gaat met jullie in ons kleine Belgenlandje.
Ikzelf leef nog altijd al heb ik de afgelopen dagen wel eens gedacht dat het niet goed zou komen.
Een week geleden was ik met een meisje dat ik had leren kennen in de hostel plannen aan het maken om de great ocean road samen te doen
We zagen op het prikbord in de hostel dat er een Duister was die eveneens de great ocean road wou doen en ik stuurde hem een mailtje om te vragen of hij samen met ons wou reizen.
Hij had de great ocean road al gedaan en vroeg me of ik niet mee wou gaan naar Wilsons Promotory National Park.
Omdat het ander meisje andere plannen had voor die week stemde ik toe en ging ik alleen.
Ik had deze twee jongens nog nooit gezien, maar kon me wel vinden in hun plannen en vond het een unieke ervaring.
Afgelopen woensdag ontmoeten we elkaar voor het eerst en reden we vanuit Melbourne naar Wilsons Promotory National Park.
Daar hebben we een driedaagse wandeltocht gedaan, waardoor we tent, eten en al de rest moesten meenemen op onze tocht.
We hadden jammer genoeg niet zo een mooi weer, maar hebben echt wel prachtige dingen gezien.
De wandelingen waren erg lang en zwaar en zoals sommige onder jullie misschien wel weten wandel ik echt niet graag.
Daarbij kwam dan nog eens dat ik mijn knie overbelast heb, waardoor deze nu zeer veel pijn doet en waardoor het wandelen zeer zwaar was.
De twee jongens waren zeer lief en hebben de laatste dag mijn rugzak gedragen.
Het enige jammere was dat deze jongens heel veel in het duits tegen elkaar aan het praten waren waardoor ik tot niet kon volgen en ik het niet zo leuk vond.
Achteraf gezien was het een avontuur en is het misschien minder goed meegevallen dan ik verwacht had, maar ja dat hoort er nu eenmaal ook bij he.
Op naar een volgend avontuur.
veel groetjes,
Carolien
Ik hoop dat alles goed gaat met jullie in ons kleine Belgenlandje.
Ikzelf leef nog altijd al heb ik de afgelopen dagen wel eens gedacht dat het niet goed zou komen.
Een week geleden was ik met een meisje dat ik had leren kennen in de hostel plannen aan het maken om de great ocean road samen te doen
We zagen op het prikbord in de hostel dat er een Duister was die eveneens de great ocean road wou doen en ik stuurde hem een mailtje om te vragen of hij samen met ons wou reizen.
Hij had de great ocean road al gedaan en vroeg me of ik niet mee wou gaan naar Wilsons Promotory National Park.
Omdat het ander meisje andere plannen had voor die week stemde ik toe en ging ik alleen.
Ik had deze twee jongens nog nooit gezien, maar kon me wel vinden in hun plannen en vond het een unieke ervaring.
Afgelopen woensdag ontmoeten we elkaar voor het eerst en reden we vanuit Melbourne naar Wilsons Promotory National Park.
Daar hebben we een driedaagse wandeltocht gedaan, waardoor we tent, eten en al de rest moesten meenemen op onze tocht.
We hadden jammer genoeg niet zo een mooi weer, maar hebben echt wel prachtige dingen gezien.
De wandelingen waren erg lang en zwaar en zoals sommige onder jullie misschien wel weten wandel ik echt niet graag.
Daarbij kwam dan nog eens dat ik mijn knie overbelast heb, waardoor deze nu zeer veel pijn doet en waardoor het wandelen zeer zwaar was.
De twee jongens waren zeer lief en hebben de laatste dag mijn rugzak gedragen.
Het enige jammere was dat deze jongens heel veel in het duits tegen elkaar aan het praten waren waardoor ik tot niet kon volgen en ik het niet zo leuk vond.
Achteraf gezien was het een avontuur en is het misschien minder goed meegevallen dan ik verwacht had, maar ja dat hoort er nu eenmaal ook bij he.
Op naar een volgend avontuur.
veel groetjes,
Carolien
-
29 November 2015 - 15:54
Anne Marie Bontinck:
Dag Carolien,
Hoever dat Wilsons Promotory en Melbourne van mekaar verwijdert liggen kan ik mij niet voorstellen maar verschiet een beetje van het weer daar, een dikke jas...veel bagage...grote wandelingen maken...dat het voor uw knietjes niet goed is kan ik begrijpen maar met wat rust komt het wel goed hoor, u bent nog jong.
Hier waren het ook drukke tijden, het behang is klaar en er kwam een begrafenis tussen, dat was minder.
We wensen u nog veel mooie momenten toe en tot de volgende keer.
Lieve groeten, Ronny en Anne Marie -
29 November 2015 - 17:44
Nest En Gerre:
Dag Carolien,
We volgen met veel interesse jouw trektocht. We denken dat je dit later met veel plezier terug zult ophalen.
Laat je vooral niet ontmoedigen als het eens tegenzit. Ook dat hoort er bij.
Lieve grtj.
N. Nest en t. Gerre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
